Az önce bir video izledim.
Mısırda çekilen bir görüntü...
Çatılarda,binaların tepesinde mevzi almış askerler.Bir şey yapacakları önceden belli olan,gelecek emirle hareket etmeye amade gözleri kan bürümüş askerler.
Meydanda mahşeri bir kalabalık...
Protesto sesleri...
İradesine darbe vurulmuş bir halkın meşru asabiyeti bu...
Önce bir anons sesi yankılanıyor.Kalabalıkların sesinden pek anlaşılmasa da,ne olacağının birazdan anlaşılacağı bir ses.
Muhtemelen vur emri geldi.
İşte şimdi başladı...
Önce tek tek kurşun sesleri yankılanıyor semada...
Keskin nişancılar,sanki düşman ordusuna kurşun sıkar gibi,tek tek avlıyor insanları...
Sonra ALLAHÜEKBER sesleri bastırıyor kurşun seslerini...
Birinin sesi muhtemelen çok çıkıyordu ki daha ALLAHUEKBER demeden sesi kesildi bir an.Görüntüler de yok ama sanırım şehadet şerbetini içti.
ALLAHUEKBER seslerini bastırmak istercesine meydandaki halk yaylım ateşine tutuldu.
Sonra ne göreyim...
Tepe de bir helikopter,kalabalıkların üzerine göz yaşartıcı bombalar atıyor...
Ortalık mahşer yeri gibi...
Vurulan vuruldu.Kiminin eşi.kiminin çocuğu,kiminin arkadaşı...
Vurulan arkadaşının başını dizine koymuş,çaresiz bir şekilde arkadaşının ölümünü izleyen bir genç gördüm.
Ağlıyordu...
Gözlerini gördüm...
Ölümden korkmuyordu,ölümden kaçmıyordu...
Ve kahpe bir kurşunla sırtından vuruldu koca yürekli insan.
Başı arkadaşının üstüne düştü...
Peki neydi onun suçu?
Geleceğe dair umutları vardı belki de...
Mısır da insanlar tüm dünyanın gözü önünde hunharca öldürülüyor ve biz hiç bir şey yapamıyoruz.Bu vahşeti yapan ve sebep olanlarla aynı kategoride değerlendirilip ''insan'' olarak tanımlanmaktan utanıyorum.
Yazık..!

Yazan:Süleyman Özyurt