Dursun Ali'nin meşhur bir şiiri vardır. Asrı Saadette Çocuk Olmak diye Hz. Peygamberin çevresindeki o şanslı çocukları anlatır . Onun nuruyla büyüyen çocukları ...
Bende günümüzün çocuklarını yazmak istedim ,şiirle olmasa da
Anasının babasının yanında yetim kalmış çocuklarımızı ...
Önce bu yazıyı yazmama vesile olan olayı anlatayım.
Hafta sonu yeğenim(teyzemin küçük kızı) defne ile konuşurken ona Allahın bize verdiği nimetleri anlatıyordum .Allah bizi ne kadar çok seviyor değil mi ? Bak el vermiş , ayak vermiş ya gözümüzü yaratmasaydı? Nasıl görürdük? Derken , karşıma çıkan soru zihnimde şimşekler çakmasına sebep oldu .
'' Abi Türkiye'yi Atatürk yarattı değil mi ? ''
Hafazanallah bu çocuğa ne öğrettiler de zihninde böyle bir soru teşekkül etti . Bir insan ile insan kelimesine bile mana veren bir varlığı aynı kefeye koyacak duruma geldi ...
Bu misal eğitim sistemimizin lut gölünün bile altına indiğini gösteriyor.
Allahı bilmeyen çocuk ana baba hakkını nasıl öğrenecek? Hırsızlığın kötü bir şey olduğunu nasıl anlatacağız çocuklarımıza... Meşhur bir söz var ya Allahtan korkmayandan korkun diye ... Çok doğru, Allahı tanımayan çocuk pimi çekilmiş bir bomba gibidir . Üzerinizde bile patlayabilir.
Bir düşünüyorum da Ahir Zaman ile Asrı Saadet devri çocuklarının farkını , O kadar uçurum varki arada ...
Onlar zemzem içiyordu şimdiki nesil cola
Onlar hurma yiyordu şimdiki nesil cips
Onlar sevgi ile eğitildi şimdiki nesil şiddet ile
Onlar pamuk giyiyordu şimdiki nesil plastik
Onlar toprakta oynuyordu şimdiki nesil laptop ta
Onlar muhabbetle büyüdü şimdiki nesil televizyonla
Evet arkadaşlar gördüğünüz gibi bu liste daha çok uzatılabilir .
Aradaki mesaafeyi farkettiniz sanırım . Maalesef çocuklarımızın yetiştiği ortam bu ...
Burada bize düşen aradaki mesafeyi kapatmaktır . Bugün işimiz çölde gül yetiştirmektir . Bugün o gülleri yetiştirmezsek , yarın gül kokusuna hasret kalırız ...