Evet,önümüzdeki pazar yani 12 Mayıs 2013 anneler günü..Ben anneler gününü bir güne sığdırmak istemiyorum.Onları bir gün değil her gün mutlu etmemiz gerekiyor.O kadar kutsal bi görev ki anne olmak..Kim sizi anneniz kadar sevebilir ki ? Size bir şey olduğunda kimin canı annenizin ki kadar yanabilir ? Sevginizi kısıtlamayın onu çok sevdiğinizi yüzüne söyleyin gidin sarılın,öpün.Yarın öbür gün keşke demeden önce şimdi öpün.Bu yazımı okuduktan sonra gidin hiç bir sebep yokken ''seni çok seviyorum anne''deyin, '' iyi ki varsın'' deyin. ''bir şeye ihtiyacın var mı '' ? diye sorun..Biz gençler olarak öyle bir noktaya geldik ki annemiz bir su istese getirmekten aciziz.O değil midir bizi 9 ay karnında taşıyıp 9 ay kendi canından besleyen ? O değil midir ki bütün ihtiyaçlarımızı biz konuşamıyorken bile anlayan..Bizleri en çok anlayan annemizdir aslında.Yalan bile söyleyemeyiz onlara mesela gözümüzden anlarlar hemen.İyi olmadığımızı sesimizden anlarlar,hissederler...

Anneler bizler için canını feda edebilecek tek varlıklardır.Söz konusu çocuğu ise her şeyini feda edebilir onlar hemde hiç çekinmeden.Ya Rab,kadını annelikle taçlandıran kudretine şükürler olsun…Bizlerde evlat olarak bir nebze kendimize çeki-düzen verelim.Sesimizi yükseltmeyelim annelerimize.''Öf'' bile demeyelim.Bakın ne diyor İsra 23.ayette: Rabbin, ondan başkasına kul olmamanızı ve anne ve babaya ihsanla davranmanızı kaza etti (taktir etti, hükmetti). Eğer ikisinden birisi veya her ikisi senin yanında yaşlanırlarsa onlara (ikisine) “öf” deme. Ve onları (ikisini) azarlama ve onlara kerim (güzel, yumuşak) söz söyle!

Ne mutlu annesi ve babası yanında yaşlanıp da onlara güzel davrananlara ! Ne mutlu annesinin hayır duasını alanlara ! Ne mutlu hayırlı evlat olanlara ! Selam ve Dua ile...