Misal konuyu Arapça’da ele almak düşünüldüğünde,,
Bir şeyi red ettiğinizde “lâ” dersiniz. Kabul ettiğinizde “eyva” dersiniz. “Lâ” reddir, “eyv”
kabuldür. Araplar “eyva, eyvallah” der, bu bir şeyi kabul etmektir. Reddettiğinizde “lâ” dersiniz.
Birçok kültürde çocukların ilk öğrendiğini şey reddir çünkü en çok duyduğu sözler “yapma, hayır
hayır” dır. Hızlı öğrenilir, güçlü bir şeydir. Çocuklar bunun güçlü bir şey olduğunu farkederler ama
redden daha güçlü olan şey ise kabuldür. Önce reddetmekle başlıyorsun ve kabulle bitiriyorsun. “La
ilahe illallah” diyerek başlarsınız. Bu tevhidin başlangıcıdır. Red “la ilahe”, Tanrı yoktur. Bunun anlamı
ne? İbadete değer bir tanrı yok. Bir diğer deyişle ibadete değer hiçbir şey yok. Bu yüzden Araplar
“hakikatte Tanrı dışında ibadet edilen hiçbir şey yoktur’ derler. Bunun anlamı budur. Gerçekte O’ndan
başka ibadet edilen şey yoktur. Bu yüzden “la ilahe illallah” dediğinizde, gerçekte hiçbir tanrı yok
sadece gerçek tek bir Tanrı var demiş olursunuz. Ayrıca “kendimi adayacağım Allah dışında hiçbir şey
yok” dersiniz.