Anadolu: Asya ile Afrika arasındaki köprü. Ortadoğu’nun kapısı.Avrupa’nın gözbebeği. Mezopotamya’nın başkenti. Medeniyetlerin beşiği. Binlerce yıllık kültür tarihi. Eşsiz yartılmış “Dünya’nın cenneti”.

Kim istemez sahibi olmak bu cennetin. Binlerce yıllık tarihi olan bu topraklar, hep milletlerin sahip olmak amacıyla giriştiği mücadelere tanık olmuştur. Sümerlerin, Fenikelilerin, Perslerin, Hititlerin, Romalıların, Moğulların, İngilizlerin, Fransızların verdiği savaşlar ve tabiki ünlü Truva savaşı. Bu milletler bu topraklarda egemenliği kısmen sağlamışlarsada, ama bu egemenlikleri uzun vadeli olmamıştır. Tek istisna Türklerdir. 1071 Malazgirt’den beri süren egemenlik! Neden bu egemenliği diğer milletler sağlayamamışda, sadece Türkler sağlamış. Pek çok nedeni vardir tabiki! Ama temel etken sevgidir. Diğer uygarlıklar Anadoluya maddi olan zenginliği tümüyle vermişlerdir belkide…Fakat Anadolu’nun istediği maddi değil manevi haz olan sevgidir. Türkler bu sevgiyi Anadolu’nun kalbine yerleştirmişlerdir. Bu sayede yaklaşık 1000 yıldır hükmetmektedir bu topraklara…Bazı milletler savaşta galip gelselerde, sevgiyi temel ihtiyaç görmediklerinden egemen olamamışlardır bu topraklara… Türkler yüreklerindeki bu sevgi tohumlarını ekmişlerdir Anadolu’nun her karış toprağına ve kanla sulamışlardır. Usanmadan,dinlenmeden! Emek harcamışlardır,yeşersin diye sevgi tohumları. Örnek vermek gerekirse; Mevlana’dır,Yunus’dur.Bu ulu kişiler insanı insan olduğu için yani insanlığı sevmişlerdir. Örneğin çiftçilerimiz; toprağı, bitkileri sevmişlerdir. Çobanlarımız; hayvanları, yaylaları sevmişlerdir. Bizlerde seviyoruz Anadoludaki; ağaçları, dağları, dereleri, börtü böcekleri, çiçekleri, kuşları ve herşeyi ile…Bu sevgi karşısında 1000 yıldır köle olmuştur Anadolu. Çiftçinin sevgiyle ektiği tohum 1 yerine 5 vermiştir örneğin. Bu sevdadır bizi var eden, diğer milletlerden üstün kılan.

Anadolu aşk coğrafyasıdır. Burda aşklar paktır, saftır, çıkarsızdır, nevaidir. Büyük aşklarda Anadoludan çıkmıştır. Yunus ile Mevlana’nın Yaradana olan aşkı, Mehmetlerin-Fatmaların vatan-bayrak aşkı, Aslı’nın Kereme, Ferhat’ın Şirine, gülün bülbüle, suyun çiçeğe, Çarşı’nın Beşiktaş’a olan aşkı en güzel örneklerdendir.

Türk milletini oluşturan;Türkler, Çerkezler, Kürtler, Lazlar, Arnavutlar, müslümanlar ve gayrimüslimler sevgi harcıyla harmanlanmıştır. Bu nedenle her ne olursa olsun bizleri birbirimizden ayıramazlar. Bizlerin temelini sevgi oluşturduğunu bilirsek her sorunu aşarız. Çünkü sevgi; her derde devadır, ilaçtır. İnsanlık sonuçta bir yolda yürürler. Kah dura dinlene, kah koşa terleye; ama sonuçta hep yol alırlar. Kainatı bir gemiye ve insanları, kaptana ve tayfalara benzetelim. Gemi bir kıtadan bir kıtaya yol alsın. Bu yol çok çetindir. Zorludur. Kaptan tayfalarıyla bir ekmeği sevgiyle paylaşmıştır hep.Boğazlardan geçen her lokma kalbi beslemiştir sevgiyle. Okyanusta ne kadar fırtınalar, tufanlar çıksada, dalgalar yükselsede tayfalar yılmadan amaçlarına ulaşmak için kaptanın kararlarına saygı duyarak harfiyen uyarlar. Velev ki bu sevgi olmasaydı kaptanın kararlarına uymaz ve ilk limanda gemiyi terkederlerdi. Bu topraklar sevgiyle yoğruldu. Sevgi, en lezzetli tatdır bilene. Allah ağzımızın tadını bozmasın!

Biz sevmeyi çok iyi biliriz. İşte Anadolu insanının en büyük zenginliği sevdasıdır. Bu sevda birikimi Anadoludaki sevgi dağarcığıdır. Bu sevgi dağarcığı; bizi vareden, hüreden olmuştur. Bizim bu değerimize bazı odakların zarar vermesine izin vermeyelim, edebiyete kadar korumayı, gelecek kuşaklara karşı bir borç bilelim. 
En iyi dileklerim sizinle…