İlk zamanlar da değişen bir şey yokmuş gibi gelir. ama çevrenizdeki insanlar artık sizi bir konuda uzman olarak gördüklerini ifade ederler ve herkes farklı şeyler bekler. Sizden beklenenleri farkına varırsınız. Sanki her şey bitmiş ve üniversiteyi bitirmek bir büyümüşlük göstergesiymiş gibi kendinizi sorumluluklar altında ezilmeye mahkum hissedersiniz bir an. ama sonrasında istek ve beklentilerinizi net bir şekilde açıklarsanız kimse sizle uğraşmaz, herkes olması gerektiği gibi kendine döner.

Okuldaki hayatla kıyaslayınca aslında zor olan hayattır. niye mi? çünkü çocukluk, nazlanma, ben istediğimi yaparım kimse karışamaz, sen de kimsin gibi şımarıklıklara son verilmesi gerekir; belki biraz daha olgun davranmak. zor olan kısmı bu olsa keşke ama değildir. hayatını düşünmeden, planlar yapmadan yaşamamanın gerektiğini görürsün bu hayatta. ister istemez ileriki günlere dair düşüncelerin olur.

Bu depresyonun ana sebeblerinden biri insanın Üniversite bitimi sonrası ne yapacagını bilmez şaşkın ördek yavrusu misali ortalarda dolanmasından kaynaklanır..zira universitede lay lay lom okuyup eglenmiş, gelecek ve idealleri hakkında pekte fazla düşünmemiş olan genç birden Üniversite bitince ne yapacağını bilmez bir şekilde oturur durur..benim hayatımın amacı neydi, ne için okumuştum o kadar sene diye sorular sormaya. Pişmanlıklar yaşamaya başlar kendi kendine keşke daha çok çalışşaydım keşke biraz daha az gezip daha çok şeyler öğrenseydim gibi ancak iş işten geçmiştir.Üniversitelerde genellikle bu tarz depresyonları önlemek amacıyla öğrencilere stajlar yaptırılmakta ancak bu 30 günlük stajlı bile yapmamaya çalışan naylon staj yapanlar var, billmiyorlar ki bu stajın onların iş hayatında çok önemli bir yere sahip olacağını..

Eğer gerçekten hedefiniz büyükse sağlam bir yerlerde çalışmak istiyorsanız ya torpiliniz olacak yada Üniversiteyi çok iyi derecede bitirmeniz gerek. Başka türlü olmaz çok çalışıp çok kaliteli bir hayata sahip olabilirsiniz. Çok para kazanıp orjinal ürünler alabilirsiniz yada az para kazanıp çakma ürünler. Unutmayınız ki "Emek olmadan yemek olmaz"

Üniversitede ot gibi gidip gelip hiç bişey öğrenmeyen birinin iş ve hayatını saatlere yayarak size şöyle bir şey söyleyebilirim:

07:00 Kalk
07:30 İşe git
12:30 Yemeğe çık
13:30 İşe dön
19:30 İşten çık
20:30 sosyal olma çalışmaları içine gir
22:00 sosyal olma çalışamaları ağır gelsin
23:00 "allahım ben bu saatte uyumazdım nooldu bana" diye düşün
23:30 hala uyumadıysan rüyanda geçmişini hatırlamak için dua et
23:45 hala uyumadıysan 15 dakika daha iş dışında geçirdiğin için şükret
23:50 Televizyonu kur televizyonun karşında tekli koltukta uyuya kal

Eğer siz böyle bir hayat istemiyorsanız ben daha iyisini hak ediyorum diyorsanız gerçekden çok çalışmanız gerecek, sizleri zorluklarla okutan sizleri bir umut olarak gören ailenizi gerçekten mutlu etmek istiyorsanız biraz çaba göstermelisiniz. Dediklerimi yaptığınız takdirde ileride iş hayatına başladığınızda emeğinizin karşılıksız olmadığını göreceksiniz..

Saygı Ve Sevgilerimle
https://twitter.com/tunayyAslannn