Karanlık, havayı bir anda esir almıştı.
Deniz çığırından çıkmış,
Bulutlar havayı kapatmıştı.
Güneş görünmüyordu.
Ağaçlar ihanet kokan havayı temizlemek için,
Etrafa var gücüyle dallarını savuruyordu.
Elektrik direkleri uyuşturucu çekmiş gibi
Bir yanıp bir sönüyordu.
Kuşlar bütün melodileri unutmuştu sanki.

O anda masalların içinden bir kadın,
Karanlığı yırtıp yavaş yavaş belirmeye başladı.
Saçları, arkasında adeta dans ediyordu.
Gözleri karanlığın içinden süzülüyordu gözlerime.

O karanlıığın içinden belirince
Kalbim, şarkısını unutmuş müzisyen gibiydi
Harfler alfabemi terk etmişti
Ağaçlar yapraklarını yeniliyordu, mutluluk için
Kuşlar bir güzel melodi için birbiriyle yarışıyordu
Güneş, bulutların arasından ışıklarını gönderiyordu.

Masallardaki kadın belirmişti
Tüm ihtişamıyla karşımda.
Bu saçlar, bu gözler, bu ten
Bir masaldan fazlaydı ama.

Karanlığın içinden,
U/mutsuzluğun içinden
Çıkıp gelmişti benim duygularıma.

Mutluluğu, yalnızlığın kanlı pençelerinden
Kurtarmaya gelmişti.

Belki de Aşkı var etmek için
Gelmişti masallardan, gönlüme.