Okul öncesi döneme denk gelen bu dönemin sonunda erkek çocuk, anne-babasının yetişkin birlikteliğini kabullendiği, ilişkinin dışında kalmayı başarabildiği oranda kendisinin yatırım yapabileceği ve kendi içsel doyumuna sağlayabileceği bir başka alan aramaya yönelir.

Bu alan da yeni şeyler keşfetme ve öğrenmesine araç olacak kuralları ve sınırlarıyla babayı da temsil eden okuldur. Bu dönemde baba daha çok ideal bir figür olarak içselleşmiştir.

Erkek çocuk babası gibi eğitimsel ve gelişimsel basamaklardan geçip onun gibi olma arzusu içindedir.

Babanın okul döneminde oğlunu destekleyen ancak zorlamayan, başarı ve başarısızlıklarına benzer mesafede tavır alan, oğlunun bireyselliğini kendisininkinden ayırt edebilen bir baba, ortak ilgi alanlarıyla anne-oğul ilişkisinden farklı olarak konuşabilen ve paylaşabilen bir baba-oğul ilişkisi oluşturabilir.