zor anlaşılmak,ağırlık çöktükçe bedenine kaybolursun derinlerde
çıkmak istedikçe,çırpındıkça batarsın derinlere
her uzatılan ele sarılırsın
seni yukarıya çektiğini düşünürsün saldığı iple
ama ne o yukarı çekmek için kendini yorar
nede yardım ister etraftan.
üstüne binen koca yaşlılık
gençliğini hatırlatır ne bir iman vardı o zamanlar ne bir aşk
varsa yoksa hatalar zinciri
pişmanlık ne fayda şimdilerde
ancak yürür ancak kalkarsın zor yatağında
artık her uzanan her ele inanmasanda
kapı çaldığında çocuklar gibi yine koşarsın
ama ya kapıdaki zile basıp basıp kaçan çocuklardır
yada kapıya vuran eskicilerdir...
şimdilerde yalnızlık sarmıış bedenini tek tek
kaybettiği tüm ailesi ve sarıldığı umutları
yok omuş.
sanki ölüm bir çırpıda gelmiş
ne var ne yoksa süpürüp gitmiş
göz açıp kapayıncaya kadar..

- evet şimdilerde

-işte bir ömür bitmek üzere,
elden ayaktan düşen bedenim ve
ruhumun benden kaçması.
üstüme çöken ağır yük ve
kirli sakallarımın arasında çıkan
beyaz dikenli güller,
ömür dediğin bir nefes olmuş yüreğimde
bir oooh çeksem derinden
sanki ruhum gidecek benden,
bazende aklım gidiyo
unutkanlık başladı bende
ihtiyarlık zor.
saçlarım çoktan terk etti beni
sanki çocukluğuma döner gibi oldum,
şimdilerde iki dostum var
beni ayakta tutan
sağ koluma
sol koluma
aldığım bastonlar taşıyor beni,
yüreğim yaşlandı
bedenim yaşlandı
aklım yaşlandı artık,
tutunacak bir rabbim kaldı
kıldığım namazla şükür eder
secde ederim ama yüreğimde ruhumda onu
rabbı ister artık.
kim bilir;
belkide bu son günesin altındaki
son ağaç gölgesinde
son çırpınışımdır onun için......

-bir ömür bitse bir akıl gider bu fani dünyadan-