Çevrenize şöyle bir bakın.Caddelere,pazarlara,çarşılara,alış-veriş merkezlerine,sanayi merkezlerine,küçük-büyük çaplı dükkanlara kısacası her yere.İnsanlar hep bir telaş içinde tek bir amaçları var; para kazanmak !

İçinde bulunduğumuz bu Dünya sisteminde,küçük yaşta okula başlarsınız ve bütün çocukluk ve gençlik yıllarınızı okula harcarsınız (ve bu eğitim sitemin de bu yılların da boşuna gittiğini görüyoruz).Peki onca yıl neden okursunuz?
-İyi bir meslek edinip çok para kazanmak için.

ve okul biter iş hayatına atılırsınız.Yaşlanana kadar (emekli olana kadar) çalışırsınız.Neden mi?
-Para kazanmak için.

''Peki çalışmayıp ne yapalım? Aç mı kalalım? Başka çaremiz mi var?''
Evet yok.Başka çaremiz yok.Anca bir dağ başına gider orada kendi yağımızda kavruluruz.
Yani bunun suçlusu biz değiliz.Suçlu;
-İçinde bulunduğumuz Allahsız Kitapsız KAPİTALİST sistem.Yüzyıllardır öyle bir oturmuş ki bu kirli sistem,yapacak bir şeyimiz yok ve durmadan,kendi hayatımızdan,yıllarımızdan ödün vererek çalışıyoruz,çalışıyoruz,çalışıyoruz...

Bu sistem İNSANIN en büyük düşmanı ve en büyük mutsuzluk kaynağıdır !
Mesela özel okullar...senin paran yok ve istenilen ''at yarışında'' diğer ''at''ları geçip üniversiteye giremedin.elinde bir mesleğinde yok ne yapacaksın? Al sana Anarşinin en büyük sebebi EY DEVLET!!

''Fakat benim param var.Zenginim.ama zeki değilim,hatta bir gerizekalıyım.Bundan sanane? param var gider istediğim özel okulda istediğim bölümü okurum'' diyor zengin kardeşimiz. Haklı da zaten ne demeli !

Şimdi kendime soruyorum..bir şirkette işe girdim.Patronum bana her ay maaş veriyor.Ve ben her ay kendimi ona satmış oluyorum. Ruhumu ve bedenimi..

Ey Kapitalizmin uyuyan güzelleri; sokaktaki hayat kadınından ne farkımız kaldı?