Uzaktan uzağa haşin kırmızı tuğlalı
Belki bir hastane önünde gamlı
Yahut bir meyhane önünde efkarlı
Üzerinde insan yüklü çilekeş kaldırımlar

Güneş batarken bütün heybetiyle ufukta
Ben ve senin bendeki hayalin kalıyor parkta
Birde onlar sessizliği kadar soğuk bu sokakta
Ölen hayallerimi gömdüğüm kaldırımlar

Yalnızlık çok yakın hayallerim se uzakta
Azrail beni bekler geceleri tuzakta
İnsanlar ölmüş bedenler kara toprakta
Ölümlerin sebebidir katil kaldırımlar

Uzun uzun geceler daha da uzar burada
Hayallerim yorgun yüzüstü yatar şurada
Bense bir hayalet gibi dolaşırım bu parkta
Beyinleri kemirir kahpe kaldırımlar

Hüzün bir yağmur misali ıslatır adamı
Hele de geceleyin yalnızsan bir parkta
Başını yasladın mı sömürü verir adamı
Bir yastık misali ıslak kaldırımlar

İşgal ederler şehrin her bir bükünü
Ezile büzüle ama onurlu bir savaş
Yüklenirler şehrin bu karanlık yükünü
Birde beni yüklenin çilekeş kaldırımlar


Başımda bir sevda gönülde yar hayali
Bu kalabalıklar içinde yalnız bir sarhoş
Düştükçe yar aklıma içiyorum badeyi
Ne melun bir illettir esrarlı kaldırımlar

Kavuşmak bir hayal bile olamaz artık
Sonsuzluk ,umutsuzluk ,sade bir boşluk
Arkadaşım ,sırdaşım kaldırımlar artık
Gecelerde ıssızlar da yoldaş kaldırımlar


Yusuf İnan